Niniejszy artykuł to próba analizy kwestii związanych z zawiązywaniem stosunków umownych w transporcie międzynarodowym. Koncepcja dostaw „door-to-door” zmieniła usługi transportowe w system międzynarodowego outsourcingu transportowego. Aby umowy dla transportu międzynarodowego miały właściwą strukturę, konieczne jest zrozumienie następujących kluczowych kwestii. Po pierwsze: przewoźnicy powinny posiadać uprawnienia do wykonywania jak najszerzej pojętych czynności prawnych i realnych. Po drugie: różnorodność i elastyczność umów wymaga bardzo sformalizowanych i przejrzystych procedur opartych na ograniczonej odpowiedzialności. Po trzecie: nie istnieją jednorodne międzynarodowe uregulowania umowne. Po czwarte: w związku z powyższym, w zunifikowanych regulacjach szczególną rolę odgrywają różnego rodzaju wzorcowe reguły i dokumenty przewozowe, których zastosowanie wpływa na ostateczną strukturę stosunków w konkretnej umowie przewozowej.